Ave

Ave
 
Er is geen tweede zelf,
men moet het met zijn Dasein doen -
 
een trilling van de lucht was zij,
vol van gratie, wees gegroet.
vrouw onder de vrouwen,
 
ogen, wees met mij
als vleugels van libellen
waar door het lichtblauw
eeuwen zijn te zien
waar we ons hebben ontmoet.
 
Was U droom,
schrijdend in dat linnenzwart
uit mottenballen,
toen we spraken van de grond en lucht
wandelend in het kroondomein?
 
Grijze haren? – U beet op lippen -
Van zichzelf kunnen ze zo rood niet zijn;
behoedzaam werden schillen afgepeld
en kraal voor kraal baden wij-
 
want eenmaal bij het merg en bloed
bleef een deel van ons voorgoed.