Atonement, boetedoening, heet de film die we vanavond keken. Mooi verhaal en prachtig verfilmd. Moest vandaag denken aan hoe je kunt leven in het moment. Deze film draaide om het dramatisch gegeven dat een gebeurtenis uit het verleden de verdere loop van levens bepaalt, het geluk dat de hoofdpersonen nog ondervinden, tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog. Hoe de oorlog vervolgens iedere hoop op toekomst wegslaat. In de vele pauzes (tja, RTL8) een sonnet gemaakt.
Dubbele melancholie
Wantrouw vandaag, mijn kind,
geloof niet alles wat je ziet,
wat je voor je voeten vindt
is werkelijk de waarheid niet.
Koester een herinnering,
ik zeg je: ga er in hangen
en als ik jouw slaaplied zing
wordt het voertuig van verlangen.
Richt je hoop op wat komt,
ga maar op je tenen staan,
bedenk: als het woord verstomt
is het met leven al gedaan.
Geen geluk in het moment,
als je dubbel melancholisch bent.
Dubbele melancholie
Wantrouw vandaag, mijn kind,
geloof niet alles wat je ziet,
wat je voor je voeten vindt
is werkelijk de waarheid niet.
Koester een herinnering,
ik zeg je: ga er in hangen
en als ik jouw slaaplied zing
wordt het voertuig van verlangen.
Richt je hoop op wat komt,
ga maar op je tenen staan,
bedenk: als het woord verstomt
is het met leven al gedaan.
Geen geluk in het moment,
als je dubbel melancholisch bent.
RSS Feed
