Serenade de Balanchine
Leef dezer dagen uit verwondering:
een troupe de ballet diende Zwolle aan;
het moment waarop hij haar achteloos ving,
toen ze haar lichaam door de lucht liet gaan,
achterwaarts, tartend dood en zwaartekracht,
zag ik leven en liefde samenkomen
en op mijn wangen voelde ik nog onverwacht
tranen uit de diepte boven stromen.
En opnieuw toen zij met speels gemak
op Tsjaikovski’s Serenade verder zweefde
vergeten alle pijn die in haar botten stak,
bewust dat zij haar fijnste uur beleefde.
In die paradox van lichtheid schuilt de magie
van dans en Balanchines choreografie.