Mijn vader viert vandaag dat hij 80 wordt. Zijn bijzonder grote betekenis voor ons gezin uitgedrukt in een verhaaltje, zoals Sjoerd Kuyper (Robin & Knor) ze ook maakt.

Hamster
Renske zit in de kamer. Opa is net gekomen. Hij heeft haar een dikke knuffel gegeven. Toen hebben ze gestoeid. En nu drinken ze gezellig een kopje thee. Dat wil zeggen, opa drinkt thee. Renske eet een koekje. Dat is altijd zo fijn, van theetijd. Of koffietijd. Dan krijg je een koekje.
“Waar is papa eigenlijk”, vraagt opa. Renske denkt na. “Dat wéet ik niet, zegt ze.  “Misschien is ie zingen. Of ..boodschappen doen”. Opa knikt. “Hij zal zo wel komen”. Hij slurpt van zijn thee. Dan pakt hij zijn zakmes. Hij klapt het mes open. Hij snijdt het pak koekjes kapot. “De koekjes zijn bijna op”, zegt hij. Renske kijkt verbaasd. “Het pak zit nog half vól!”. Maar opa schudt zijn hoofd: “Nee joh, de koekjes zijn bijna op. Hier, jij nog éen en ik nog eén”. Renske hapt het koekje uit opa’s hand. Daarom is opa altijd zo lief.
“Heb jij je hamster al begraven?”, vraagt opa, met zijn mond vol koek. O ja, denkt Renske. Een paar dagen geleden: ze kwam op haar kamer. Ze zag het meteen. Snufje bewoog niet meer. Hij was nog wel warm. Mama zei dat het verdrietig was. Renske wil graag een hond. Of een poes. Maar dat wil papa niet.
“Nou, heb je hem begraven?”, vraagt opa weer. Renske schudt haar hoofd. “Nog niet”, zegt ze. “O”, zegt opa. Het is weer stil. Dan vraagt opa: “Maar als Snufje niet is begraven, waar is hij dan?”. “In zijn kooi”, zegt Renske. Opa kijkt haar verbaasd aan. “Ligt dat beest nog stéeds op je kamer?”. Renske knikt.
Opa moet erom lachen. “Nou, daar moeten we even wat aan doen”. Hij pakt Renskes hand. Samen lopen ze naar boven. Opa pakt de hamster. Snufje verdwijnt helemaal in zijn hand. Dan doet hij de hamster in een leeg wc-rolletje. Aan beide kanten propt hij wat papier. Dan wikkelt hij netjes wc-papier om het rolletje. Renske kijkt, haast zonder te ademen. Het is nu stil in huis. “Heb je ook een stift”, vraagt opa zacht.
Renske kijkt om zich heen. Op haar bureau. Gauw pakt ze een zwarte stift en geeft hem aan opa. Opa trekt de dop tussen zijn tanden. Hij schrijft iets op het rolletje. Het duurt lang. Renske probeert op haar tenen mee te kijken. Maar ze kan het niet zien. Dan zegt opa tevreden: “zo, dat is klaar”. Hij laat Renske het rolletje zien. “RIP….Snufje de hamster”, leest ze. Ze denkt na. “Wat betekent ‘rip’, opa?”. Opa loopt met Renske naar beneden. Op de trap zegt hij: “rip is eigenlijk R.I.P. Het betekent: Rest in Peace. Dat is Engels en betekent: Rust zacht.” Dat heeft opa goed bedacht, vindt Renske. Snufje rust uit. Al een paar dagen. Eerst in zijn kooi. En nu in het rolletje.
Samen lopen ze naar buiten, naar de tuin. “Pak maar even een schep”, zegt opa. Renske pakt uit het atelier een bloemschep. Samen lopen ze naar het dode-dieren-plekje. Daar liggen goudvissen, vogels die tegen de ruit vlogen, een verdronken muis, een rat. En Snufje, de hamster. In zijn rolletje. Als ze klaar zijn, kijken Renske en opa naar de bruine aarde. “Rust zacht, hamster”, zegt opa. “R.I.P., Snufje”, zegt Renske.
“Kom”, zegt opa. “We gaan naar binnen. Volgens mij zijn er nog twee koekjes over”. Hand in hand lopen ze weer naar huis. Papa is net thuis.