blog

17 november

17/11/2014

Vandaag tweeendertig jaar geleden overleed mijn broer Jan Paul, tien jaar oud. Op zijn witte steen staat: Lucas 18:16.

17/11

Dag als alle dagen
lopend op het pad,
draaien tweemaal rechtsaf,
staan stil bij het graf.

Laat de kinderen tot mij komen
en hindert ze niet,
woorden van troost,
ze dempen geen verdriet.

0 Comments

Onheil

7/11/2014

0 Comments

Gisteren gehoord over een ongeluk van een zoontje van een beste vriendin. Hij maakt het gelukkig goed. Maar wat een rollercoaster. Het maakt onderhuidse herinneringen los. Een gedicht over hoe vloeibaar leven kristalliseert door onheil.

Onheil

De dag staat stil
als zon, de schaduw
en haar uren zijn bevroren,
ijs dat piepend
schichtte door het glas.

Na de tik is er niets,
de dag is nacht en
alle waarde damp,
zin ontsnapt uit werk,
school, lust of lied.

Rest suizen, de
oorverdovende stilte,
het ruwe gewicht
van de paardendeken
die op schouders drukt.

We bukken in een cocon
waarin akelig waar
de zwarte werkelijkheid
is zoals ze werkelijk is.
Gelukkig weet niet ieder

van hier. Laat ons gaan.

0 Comments

17 november

Onheil

Over mij

Archives

Categories