Levenbeschreven
  • Home
  • Mogelijkheden
  • Over de auteur
  • Blog
  • Voorbeelden/Ervaringen
  • Media
  • Contact
  • Gastenboek

Orpheus ziet om

30/4/2015

0 Comments

 
Orphée – voorpremière Nederlandse Reisopera

Een publiekservaring

Het begint met een soort Amish-bruiloft op een kaal strand, vol met dolletjes. Bruidegom wordt geblinddoekt en moet zijn bruidje vinden. Joelende omstanders, witte hemden, bretels, hoedjes. Maar dan, als in een grap, ligt de bruid ineens voor dood op de grond. Hè? Is dit echt?

Ja, het onmogelijke is gebeurd: Orpheus is zijn Eurydice al kwijt, nota bene op hun huwelijksfeest. Een anticlimax, terwijl de show nog maar net begonnen is! Het koor heeft in een mum van tijd een rouwtenue aan en draagt vervolgens op indrukwekkende wijze Eurydice ten grave. Onttrokken aan het oog van het publiek, zelfs vanaf het hoge balkon, verdwijnt ze onder de grond. Orpheus blijft verlaten achter, met fles en blinddoek, aan een rotsachtige kust. Hij zingt smartelijk, liggend. Licht, met een mooi timbre.

Hij beneemt zichzelf nog net niet het leven (de kapotte fles al aan zijn pols) maar besluit kordaat de onderwereld in te gaan. Daar wordt hij door een kruiperig roedel demonen de toegang geweigerd. Het is Kafkaësk hoe ze krioelen en sluipen over de grond, maar zich toch al snel onderwerpen: tegen zoveel oprechte harp en schone zang is er geen verweer. De rouwende Orpheus moet en zal zijn Eurydice terughalen, daarbij geholpen door een vrouwelijke Amor in herenkostuum-met-Michelangelo vleugels. Orpheus draagt haar stoïcijns zingend op zijn nek. Wat een acrobatiek!

De hele mise-en-scene is steeds zo fysiek en organisch. Het koor schrijdt dan weer prachtig in slow-motion, dan weer rennend met veel gooi en smijtwerk, dan weer knuffelend vertraagde in-replay. Je zult heden ten dage maar koorzanger zijn! Meer dan de helft van je aandeel bestaat uit acteren en acrobatiek. Maar de zang is ondertussen mooi homogeen en de balans uitstekend. Ongeacht of ze uit elkaar of in een matrix, of als één ademend geheel staan. In het begin zijn er nog wat afstemmingsprobleempjes met orkest, maar dat verdwijnt gaandeweg de avond.

Van te voren zei een koorlid: het wordt ‘tender and wild’. Het is een waar woord. Als Orpheus zich door de onderwereldlagen werkt, vecht hij met gestalten van zichzelf. Die duiken achter elkaar steeds het gat in. Wat een gaaf beeld en wat een muziek daarbij! Het is voor mij het ontroerende hoogtepunt van de avond.

Mooi is ook de scene waarin Eurydice met haar goede zielen in de zoete hemel wordt getoond. Ze is haast verstoord als Orpheus zich meldt. En hij wil haar nog niet eens aankijken ook! Ze zingt krachtig en helder. Haar ziel rukt zich los uit haar zandgraf. Een luguber dood lichaam blijft voor het geschrokken publiek achter. Orpheus is haar nu toch zeker wel definitief kwijt.

Maar dan grijpt Amor in. Ze vindt dat de twee geliefden recht op elkaar houden. Het is de geforceerde ‘deus ex machina’, de wens-tot-happy-end, in de versie van Gluck. Maar de regisseur had daar kennelijk geen vrede mee. Hij eindigt demonstratief met twee graven op het podium. De geliefden worden dus wél verenigd, maar dan pas in de dood.

En dan is het ook zomaar over. Het publiek blijft even perplex. Stilte. Een aarzelend applaus, toch stevig en gemeend. Voer voor napraten: mooie zang, weer zo’n effectief minimalistisch decor, goed spel. Dit is een waardig vervolg op de Parelvissers!

0 Comments

Positive thinking

24/4/2015

0 Comments

 
Picture
Er is zo'n cultus rond positief denken. Kijk vooruit, laat het verleden rusten. Ik vind dat vreemd. Kan je niet achteruit leven? Net als Orpheus kan het je kracht en zwakte zijn.










Omzien

Hoe verder ik naar achter kijk,
krijg een toekomst niet terug,
het verleden is zo beeldenrijk

heb de morgen in mijn rug,


zie op lichtgroen in het veld
en witte bloesem in de bomen,
zomerzinder heeft zich weer gemeld,
hoef niet meer van warm te dromen.


Toch, wie wat was rusten laat,
pleegt eeuwig zielsverraad.


0 Comments

Des dichters zaailing

16/4/2015

0 Comments

 
Er ging van de week een dichter heen.  Ik kende hem niet persoonlijk, wel zijn werk en vermoedde daarachter een eerzaam mens, een zachtaardig-ironisch beschouwer die met lichte weemoed in het leven stond. Hij leeft voort in zijn zaailingen. Een ode aan Ton Luijten.

Zaailing

Er zijn eiken die,
lang nadat ze zijn geveld,
met hun kruinen
milde schaduw schijnen
over het geweld en 
de felle zon van alledag, 
het sap achteloos opgeslagen
in parels voor de zwijnen.

Dood is wat vandaag ten grave ging,
geef leven door in zoveel zaailing.

0 Comments

Levenbeschreven en Bach

3/4/2015

0 Comments

 
Dankbaar werk om over het leven van Bach te vertellen. Dit jaar in Oldenzaal en Ruurlo. Vorig jaar in Ruurlo, Lochem en Neede. Het is een biografie van de meester zelf en zijn levenswerk: de Matthäus Passion. Het is het doorgeven van ervaringen aan de jonge generatie dat het zo waardevol maakt.

Foto
0 Comments
    Foto

    Over mij

    Ik schrijf en dicht graag over de bijzondere dingen in het leven van mijzelf en anderen. 

    Dat is de reden waarom ik met Levenbeschreven ben begonnen.

    Het is een manier om rode draden te ontdekken, de geheimen van het leven te ontrafelen. 

    Ben enorm nieuwsgierig naar wat mensen drijft, hoe ze hun leven vormgeven, het waarom van hun keuzes, zowel in hun werk als in het privé-bestaan.  

    Over drijfveren van mezelf en anderen doe ik in dit blog verslag.

    Archives

    October 2021
    March 2021
    May 2020
    August 2019
    December 2018
    October 2018
    July 2018
    June 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    November 2017
    October 2017
    September 2017
    August 2017
    June 2017
    January 2017
    November 2016
    October 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    June 2015
    April 2015
    March 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    April 2013
    March 2013
    February 2013
    January 2013
    December 2012
    November 2012
    October 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    March 2012
    January 2012
    December 2011
    November 2011
    October 2011

    Categories

    All
    All
    Sonnet
    Sonnetten

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.