witgepleisterd wandwerk,
steentjes in de consistorie:
hoe alles in het zwarte gat
verdween
waar geen massa,
geen besef van tijd
of Liefde is.
En we zijn weerom gekomen,
ergens.
Levenbeschreven |
|
Herinner me de kou,
witgepleisterd wandwerk, steentjes in de consistorie: hoe alles in het zwarte gat verdween waar geen massa, geen besef van tijd of Liefde is. En we zijn weerom gekomen, ergens.
0 Comments
Gaat het bij 'eeuwigheid' om lengte/duur of kwaliteit/intensiteit? Ik kies direct voor het laatste. Het lijkt steeds met bepaalde zaken van doen te hebben: natuurbeleving, muziekervaring, kunst in het algemeen. Iemand vroeg me laatst of ik in dit verband lineair of cyclisch denk. Geen idee eigenlijk, maar ik kies intuïtief voor het laatste. Een gedicht.
Season of decay. Een associatie.
Herfst Geef de stok en laat ons slaan de uren waarin hij aard en mensheid sidderen laat, de grote, krachtige, omnipotente, die met zijn pink de laars doet beven driewerf, nietsontziend, maar die ook neerzat bij de vrouw wier kind niet thuiskwam toen het op d’r fietsje in de straat door blaren reed en tergend naar de wagen in zijn ruime bocht zacht onder rubber gleed in het verdwijnpunt van zin, geluk verdriet, waar stilte heerst en verder niets. Hij, uit humeur en element bezag de tijd waarin hij de schepping met zijn hoop, geloof en liefde niet de das omdeed. Het is herfst. . |
Over mijIk schrijf en dicht graag over de bijzondere dingen in het leven van mijzelf en anderen. Archives
October 2021
Categories |