Ik bedacht me vandaag hoe een seizoenswisseling versterkt kan worden door de samenloop met het seizoen waarin je leven zich bevindt. Zit je in de lente, de zomer, de herfst of de winter van je eigen bestaan, dan ben je meer of minder synchroon met de natuur. Een sonnet.
Herfstlavendel
De wind heeft mij een oude geur gebracht;
ze kwam naar voren uit de mist en kou;
had haar vandaag niet meer verwacht;
mijn ogen, tranend in ’t septembergrauw,
zagen vrouwen trappen naar kantoor,
het fluiten op de steigers al verstomd,
bouwlui kregen bloemenjurkjes door;
hun kleding dikker, nu de rug gekromd
zocht ik het paadje naar de conifeer,
bestreek de aren van ‘t lavendelbed,
in ’t grijs met blauw herkende ik je weer,
had ze speciaal voor jou er neergezet.
Synchroon met de seizoenen kwam ik daar
ons graf is al zo vroeg weer winterklaar.