Hier klikken om te bewerken.
![Foto](/uploads/6/8/7/9/6879499/2452313.jpg)
Simon Petrus
Hij gleed uit zijn kleed en sprong
naakt zijn geliefde tegemoet.
Blind voor wie of wat ook dacht
of oordeelde, hoe koud het water,
hoe moe zijn geest, hoe hij ook was geweest.
Hier was hij, die hij verloochend had.
Sindsdien in de steek van streek geweest.
Wacht op mij, ik ben bijna daar!
Laat mij uw vuur ontsteken,
de vissen rijgen aan een stok
tot het weer schemer wordt
en wij in het licht van vlammen
verhalen hoe het ons is vergaan.
Blijf bij ons, want de avond wordt nacht.
Ik laat U niet meer los. Hier.
Laat ons versmelten met de natuur,
ons voortaan voeden met
wat het meer ons biedt.
Voor altijd.