Levenbeschreven
  • Home
  • Mogelijkheden
  • Over de auteur
  • Blog
  • Voorbeelden/Ervaringen
  • Media
  • Contact
  • Gastenboek

Vaarwel

22/2/2013

0 Comments

 
Iemand van mijn jeugd is heengegaan. Vandaag zeiden we vaarwel.  Een weerzien ook met oude schoolkameraden. Verdriet en vreugde gaan samen.

Wil Keen

Zij was niet meer van deze tijd,
vandaag lopen wij er achter,
hebben een baar geleend,
muziek gestreken,
verhalen verteld,
petit fours besteld.

En als de bomen op de Kranenburg
zuchten en er witte rook verschijnt,
vegen ze onze wangen schoon;
schraal van verdriet over
de momenten van geluk
die voorbij zijn.
Voorbij.

Zij is niet van deze tijd,
maar haar zullen we hervinden.
0 Comments

Voordracht Vorden

22/2/2013

0 Comments

 
Foto
Wat een mooi ervaring: samen met andere dichters en voordrachtkunstenaars voor een geïnteresseerd publiek vertellen over je werk en gedichten! Het kon gistermiddag in de Burgerij, in Vorden.

Het is bijzonder hoe er vanuit een gelijke basis een zo divers maar toch ook universeel palet aan poëzie ontstaat. Over die gelijk basis: iedereen is geraakt door de natuur, de menselijke interactie, bij iedereen wordt muziek tot beeld en beeld  tot woord en omgekeerd. Bij de een leidt het tot verstilling, bij de ander tot klank-ritmiek, bij een derde tot jeugdherinnering. Maar steeds gaat het over universele waarden: dat bijvoorbeeld 'materie blijft en vorm verdwijnt'. Een middag onder gelijkgestemden is als thuiskomen. Foto en verslag: www.ideaal.org. 

0 Comments

Nationaal ballet

17/2/2013

0 Comments

 
Gisteren zijn we naar het Nationaal Ballet geweest in theater de Spiegel in Zwolle. We werden betoverd door dans en muziek van Bizet, Tsaikovski en Stravinski.  Het ging om choreografieën van Balanchine, een Russische Amerikaan die de moderne dans introduceerde. 

Serenade de Balanchine

Leef dezer dagen uit verwondering: 
een troupe de ballet diende Zwolle aan; 
het moment waarop hij haar achteloos ving,
toen ze haar lichaam door de lucht liet gaan,

achterwaarts, tartend dood en zwaartekracht,
zag ik leven en liefde samenkomen
en op mijn wangen voelde ik nog onverwacht
tranen uit de diepte boven stromen.  

En opnieuw toen zij met speels gemak
op Tsjaikovski’s Serenade verder zweefde
vergeten alle pijn die in haar botten stak,
bewust dat zij haar fijnste uur beleefde.

In die paradox van lichtheid schuilt de magie
van dans en Balanchines choreografie.

0 Comments

Weerzien met school

14/2/2013

0 Comments

 
Blijkt dat een woningcorporatie, waar ik vandaag moest wezen, kantoor houdt in het oude gebouw van het Gymnasium Celeanum, aan de Veerallee. Mijn school. Teruggegaan in de tijd en in melancholie door de sneeuw huiswaarts gekeerd.

Weerzien met het Celeanum

“Weet U de weg”, zegt de dame bij de receptie
waar ooit de claviger zijn basse stem verhief.
Schoolbanken vervangen door zetels der directie
en daar, bij die toiletgroep had ik mijn eerste meisje lief.

De geur van inkt en potlood uit de tekendozen
zweeft op zolder waar ze stonden, rij na rij.
Ik zie weer twee ZGB-ers in hun archiefkast vozen
hoor hoe de leraar Latijn verstoord: “binnen” zei.

Met elke stap die ik dieper het pand in zet,
word ik kleiner, kwetsbaarder maar pieper
de brug geslagen naar voorbij en het is net
of ik alle ballast en lijden van later kieper

in het water van de donkere Willemsvaart,
waarnaar ik toen zo onbereikbaar heb gestaard.

0 Comments

Op het perron

7/2/2013

0 Comments

 
Op het perron

Zie lange benen
zwevend over
witte stenen
als ze haar hoge hielen,
mij passerend,
verend licht.

Haar tenen,
als voelsprieten
tastend, lichtgeraakt,
direct verdwenen bij gevaar,
trekken een helder glinsterend
slakkenspoor.

Ronde billen in elastische stof,
beeld ik haar rustig dansend skiënd 
door de poedersneeuw,
en zou ze vallen 
is er alleen geluk en lach.

Moet ook haar kant op,
passeer haar,
kijk steels om
naar bezorgde ogen,
flets geworden
door de zorgen
van gister,
en misschien ook morgen.

Lieve vrouw,
zo kwetsbaar mooie
en onaangetaste
gratie,
ben jij voor mij
vandaag
de onuitwisbare herinnering
aan het eeuwig vrouwelijke.
Wist je het maar.
0 Comments
    Foto

    Over mij

    Ik schrijf en dicht graag over de bijzondere dingen in het leven van mijzelf en anderen. 

    Dat is de reden waarom ik met Levenbeschreven ben begonnen.

    Het is een manier om rode draden te ontdekken, de geheimen van het leven te ontrafelen. 

    Ben enorm nieuwsgierig naar wat mensen drijft, hoe ze hun leven vormgeven, het waarom van hun keuzes, zowel in hun werk als in het privé-bestaan.  

    Over drijfveren van mezelf en anderen doe ik in dit blog verslag.

    Archives

    October 2021
    March 2021
    May 2020
    August 2019
    December 2018
    October 2018
    July 2018
    June 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    November 2017
    October 2017
    September 2017
    August 2017
    June 2017
    January 2017
    November 2016
    October 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    June 2015
    April 2015
    March 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    April 2013
    March 2013
    February 2013
    January 2013
    December 2012
    November 2012
    October 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    March 2012
    January 2012
    December 2011
    November 2011
    October 2011

    Categories

    All
    All
    Sonnet
    Sonnetten

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.