Wil Keen
Zij was niet meer van deze tijd,
vandaag lopen wij er achter,
hebben een baar geleend,
muziek gestreken,
verhalen verteld,
petit fours besteld.
En als de bomen op de Kranenburg
zuchten en er witte rook verschijnt,
vegen ze onze wangen schoon;
schraal van verdriet over
de momenten van geluk
die voorbij zijn.
Voorbij.
Zij is niet van deze tijd,
maar haar zullen we hervinden.