Vandaag hebben we het 'leven' van mijn zwager 'gevierd'. Vorige week hoorden we het verschrikkelijke bericht van zijn overlijden. Hij was nog maar 44 jaar. Na een paar dagen kwamen er woorden voor. Ik heb een sonnet geschreven dat we op zijn crematieplechtigheid hebben voorgedragen.
Douwe Kornelis
Hier is een leven geleid:
de energie naast verholen pijn,
‘t maakt dat we met ‘n vleugje spijt
dankbaar terugzien op het ‘Douwe-zijn’.
Jij, rijzige reus en spraakwaterval,
jij, in streepjeshemd gestoken lijf,
jij, geur van shag en aftershave maar vooral:
jij, hart waarnaar de heimwee blijft.
Want wie maakt er voortaan gang,
wie brengt er diepgang in een lied;
zonder jouw stuwkracht ben ik bang
is het hier lang zo vrolijk niet.
Douwe Kornelis, bewogen heb jij voorgedaan
waarom het draait in dit aards bestaan.
Douwe Kornelis
Hier is een leven geleid:
de energie naast verholen pijn,
‘t maakt dat we met ‘n vleugje spijt
dankbaar terugzien op het ‘Douwe-zijn’.
Jij, rijzige reus en spraakwaterval,
jij, in streepjeshemd gestoken lijf,
jij, geur van shag en aftershave maar vooral:
jij, hart waarnaar de heimwee blijft.
Want wie maakt er voortaan gang,
wie brengt er diepgang in een lied;
zonder jouw stuwkracht ben ik bang
is het hier lang zo vrolijk niet.
Douwe Kornelis, bewogen heb jij voorgedaan
waarom het draait in dit aards bestaan.
RSS Feed
